Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галава́н

‘чалавек з вялікай галавой; вельмі разумны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

галавано́гі

прыметнік, адносны

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

галавано́гія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

галаварэ́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

галавасе́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

галава́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

галава́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	галава́сты	галава́стая	галава́стае	галава́стыя
Р.	галава́стага	галава́стай галава́стае	галава́стага	галава́стых
Д.	галава́стаму	галава́стай	галава́стаму	галава́стым
В.	галава́сты (неадуш.) галава́стага (адуш.)	галава́стую	галава́стае	галава́стыя (неадуш.) галава́стых (адуш.)
Т.	галава́стым	галава́стай галава́стаю	галава́стым	галава́стымі
М.	галава́стым	галава́стай	галава́стым	галава́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

галава́сцік

‘галавасты, з вялікай галавой; жаба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

галава́сцік

‘галавасты, з вялікай галавой; жаба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

галава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: tsblm1996.

Verbum