галава́н

‘чалавек з вялікай галавой; вельмі разумны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галава́н галава́ны
Р. галава́на галава́наў
Д. галава́ну галава́нам
В. галава́на галава́наў
Т. галава́нам галава́намі
М. галава́не галава́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)