галава́сцік
‘галавасты, з вялікай галавой; жаба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галава́сцік | галава́сцікі | |
| галава́сціка | галава́сцікаў | |
| галава́сціку | галава́сцікам | |
| галава́сціка | галава́сцікаў | |
| галава́сцікам | галава́сцікамі | |
| галава́сціку | галава́сціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)