Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ве́ндараж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́ндараж
Р. Ве́ндаража
Д. Ве́ндаражу
В. Ве́ндараж
Т. Ве́ндаражам
М. Ве́ндаражы

ве́ндаражскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ндаражскі ве́ндаражская ве́ндаражскае ве́ндаражскія
Р. ве́ндаражскага ве́ндаражскай
ве́ндаражскае
ве́ндаражскага ве́ндаражскіх
Д. ве́ндаражскаму ве́ндаражскай ве́ндаражскаму ве́ндаражскім
В. ве́ндаражскі (неадуш.)
ве́ндаражскага (адуш.)
ве́ндаражскую ве́ндаражскае ве́ндаражскія (неадуш.)
ве́ндаражскіх (адуш.)
Т. ве́ндаражскім ве́ндаражскай
ве́ндаражскаю
ве́ндаражскім ве́ндаражскімі
М. ве́ндаражскім ве́ндаражскай ве́ндаражскім ве́ндаражскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́ндзелева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́ндзелева
Р. Ве́ндзелева
Д. Ве́ндзелеву
В. Ве́ндзелева
Т. Ве́ндзелевам
М. Ве́ндзелеве

Ве́ндрыж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́ндрыж
Р. Ве́ндрыжа
Д. Ве́ндрыжу
В. Ве́ндрыж
Т. Ве́ндрыжам
М. Ве́ндрыжы

ве́ндскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ндскі ве́ндская ве́ндскае ве́ндскія
Р. ве́ндскага ве́ндскай
ве́ндскае
ве́ндскага ве́ндскіх
Д. ве́ндскаму ве́ндскай ве́ндскаму ве́ндскім
В. ве́ндскі (неадуш.)
ве́ндскага (адуш.)
ве́ндскую ве́ндскае ве́ндскія (неадуш.)
ве́ндскіх (адуш.)
Т. ве́ндскім ве́ндскай
ве́ндскаю
ве́ндскім ве́ндскімі
М. ве́ндскім ве́ндскай ве́ндскім ве́ндскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

венды́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. венды́та венды́ты
Р. венды́ты венды́т
Д. венды́це венды́там
В. венды́ту венды́ты
Т. венды́тай
венды́таю
венды́тамі
М. венды́це венды́тах

Крыніцы: piskunou2012.

вендэ́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вендэ́та
Р. вендэ́ты
Д. вендэ́це
В. вендэ́ту
Т. вендэ́тай
вендэ́таю
М. вендэ́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Вене́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вене́ра
Р. Вене́ры
Д. Вене́ры
В. Вене́ру
Т. Вене́рай
Вене́раю
М. Вене́ры

венералагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. венералагі́чны венералагі́чная венералагі́чнае венералагі́чныя
Р. венералагі́чнага венералагі́чнай
венералагі́чнае
венералагі́чнага венералагі́чных
Д. венералагі́чнаму венералагі́чнай венералагі́чнаму венералагі́чным
В. венералагі́чны (неадуш.)
венералагі́чнага (адуш.)
венералагі́чную венералагі́чнае венералагі́чныя (неадуш.)
венералагі́чных (адуш.)
Т. венералагі́чным венералагі́чнай
венералагі́чнаю
венералагі́чным венералагі́чнымі
М. венералагі́чным венералагі́чнай венералагі́чным венералагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

венерало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. венерало́гія
Р. венерало́гіі
Д. венерало́гіі
В. венерало́гію
Т. венерало́гіяй
венерало́гіяю
М. венерало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.