венды́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| венды́та | венды́ты | |
| венды́ты | венды́т | |
| венды́це | венды́там | |
| венды́ту | венды́ты | |
| венды́тай венды́таю |
венды́тамі | |
| венды́це | венды́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)