Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
бвгдеёжзійклмнрстўфхцчшэя

бушпры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бушпры́т бушпры́ты
Р. бушпры́та бушпры́таў
Д. бушпры́ту бушпры́там
В. бушпры́т бушпры́ты
Т. бушпры́там бушпры́тамі
М. бушпры́це бушпры́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бушу́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бушу́ючы бушу́ючая бушу́ючае бушу́ючыя
Р. бушу́ючага бушу́ючай
бушу́ючае		 бушу́ючага бушу́ючых
Д. бушу́ючаму бушу́ючай бушу́ючаму бушу́ючым
В. бушу́ючы
бушу́ючага		 бушу́ючую бушу́ючае бушу́ючыя
Т. бушу́ючым бушу́ючай
бушу́ючаю		 бушу́ючым бушу́ючымі
М. бушу́ючым бушу́ючай бушу́ючым бушу́ючых

Бу́шыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бу́шыкі
Р. Бу́шыкаў
Д. Бу́шыкам
В. Бу́шыкі
Т. Бу́шыкамі
М. Бу́шыках