бушпры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бушпры́т | бушпры́ты | |
| бушпры́та | бушпры́таў | |
| бушпры́ту | бушпры́там | |
| бушпры́т | бушпры́ты | |
| бушпры́там | бушпры́тамі | |
| бушпры́це | бушпры́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)