афіна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
афіна́цыя |
Р. |
афіна́цыі |
Д. |
афіна́цыі |
В. |
афіна́цыю |
Т. |
афіна́цыяй афіна́цыяю |
М. |
афіна́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
афіне́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
афіне́рны |
афіне́рная |
афіне́рнае |
афіне́рныя |
Р. |
афіне́рнага |
афіне́рнай афіне́рнае |
афіне́рнага |
афіне́рных |
Д. |
афіне́рнаму |
афіне́рнай |
афіне́рнаму |
афіне́рным |
В. |
афіне́рны (неадуш.) афіне́рнага (адуш.) |
афіне́рную |
афіне́рнае |
афіне́рныя (неадуш.) афіне́рных (адуш.) |
Т. |
афіне́рным |
афіне́рнай афіне́рнаю |
афіне́рным |
афіне́рнымі |
М. |
афіне́рным |
афіне́рнай |
афіне́рным |
афіне́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
афіні́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
афіні́раванне |
Р. |
афіні́равання |
Д. |
афіні́раванню |
В. |
афіні́раванне |
Т. |
афіні́раваннем |
М. |
афіні́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
афіні́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
афіні́раваны |
афіні́раваная |
афіні́раванае |
афіні́раваныя |
Р. |
афіні́раванага |
афіні́раванай афіні́раванае |
афіні́раванага |
афіні́раваных |
Д. |
афіні́раванаму |
афіні́раванай |
афіні́раванаму |
афіні́раваным |
В. |
афіні́раваны (неадуш.) афіні́раванага (адуш.) |
афіні́раваную |
афіні́раванае |
афіні́раваныя (неадуш.) афіні́раваных (адуш.) |
Т. |
афіні́раваным |
афіні́раванай афіні́раванаю |
афіні́раваным |
афіні́раванымі |
М. |
афіні́раваным |
афіні́раванай |
афіні́раваным |
афіні́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
афіні́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
афіні́руецца |
афіні́руюцца |
Прошлы час |
м. |
афіні́раваўся |
афіні́раваліся |
ж. |
афіні́равалася |
н. |
афіні́равалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
афіні́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
афіні́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
афіні́рую |
афіні́руем |
2-я ас. |
афіні́руеш |
афіні́руеце |
3-я ас. |
афіні́руе |
афіні́руюць |
Прошлы час |
м. |
афіні́раваў |
афіні́равалі |
ж. |
афіні́равала |
н. |
афіні́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
афіні́руй |
афіні́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
афіні́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афі́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
афі́ннасць |
Р. |
афі́ннасці |
Д. |
афі́ннасці |
В. |
афі́ннасць |
Т. |
афі́ннасцю |
М. |
афі́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.