Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

афарбо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. афарбо́ўка
Р. афарбо́ўкі
Д. афарбо́ўцы
В. афарбо́ўку
Т. афарбо́ўкай
афарбо́ўкаю
М. афарбо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афармава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. афарму́ецца афарму́юцца
Прошлы час
м. афармава́ўся афармава́ліся
ж. афармава́лася
н. афармава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час афармава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

афармава́ць

‘аформіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. афарму́ю афарму́ем
2-я ас. афарму́еш афарму́еце
3-я ас. афарму́е афарму́юць
Прошлы час
м. афармава́ў афармава́лі
ж. афармава́ла
н. афармава́ла
Загадны лад
2-я ас. афарму́й афарму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час афармава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

афармі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афармі́цель афармі́целі
Р. афармі́целя афармі́целяў
Д. афармі́целю афармі́целям
В. афармі́целя афармі́целяў
Т. афармі́целем афармі́целямі
М. афармі́целю афармі́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афармі́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афармі́целька афармі́целькі
Р. афармі́целькі афармі́целек
Д. афармі́цельцы афармі́целькам
В. афармі́цельку афармі́целек
Т. афармі́целькай
афармі́целькаю
афармі́целькамі
М. афармі́цельцы афармі́цельках

Крыніцы: piskunou2012.

афармі́цельніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афармі́цельніца афармі́цельніцы
Р. афармі́цельніцы афармі́цельніц
Д. афармі́цельніцы афармі́цельніцам
В. афармі́цельніцу афармі́цельніц
Т. афармі́цельніцай
афармі́цельніцаю
афармі́цельніцамі
М. афармі́цельніцы афармі́цельніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

афармі́цельскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афармі́цельскі афармі́цельская афармі́цельскае афармі́цельскія
Р. афармі́цельскага афармі́цельскай
афармі́цельскае
афармі́цельскага афармі́цельскіх
Д. афармі́цельскаму афармі́цельскай афармі́цельскаму афармі́цельскім
В. афармі́цельскі (неадуш.)
афармі́цельскага (адуш.)
афармі́цельскую афармі́цельскае афармі́цельскія (неадуш.)
афармі́цельскіх (адуш.)
Т. афармі́цельскім афармі́цельскай
афармі́цельскаю
афармі́цельскім афармі́цельскімі
М. афармі́цельскім афармі́цельскай афармі́цельскім афармі́цельскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афармі́цельства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. афармі́цельства
Р. афармі́цельства
Д. афармі́цельству
В. афармі́цельства
Т. афармі́цельствам
М. афармі́цельстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

афармле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. афармле́нне
Р. афармле́ння
Д. афармле́нню
В. афармле́нне
Т. афармле́ннем
М. афармле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афармле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афармле́нчы афармле́нчая афармле́нчае афармле́нчыя
Р. афармле́нчага афармле́нчай
афармле́нчае
афармле́нчага афармле́нчых
Д. афармле́нчаму афармле́нчай афармле́нчаму афармле́нчым
В. афармле́нчы (неадуш.)
афармле́нчага (адуш.)
афармле́нчую афармле́нчае афармле́нчыя (неадуш.)
афармле́нчых (адуш.)
Т. афармле́нчым афармле́нчай
афармле́нчаю
афармле́нчым афармле́нчымі
М. афармле́нчым афармле́нчай афармле́нчым афармле́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.