Асабо́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Асабо́вічы |
| Р. |
Асабо́віч Асабо́вічаў |
| Д. |
Асабо́вічам |
| В. |
Асабо́вічы |
| Т. |
Асабо́вічамі |
| М. |
Асабо́вічах |
асабо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асабо́вы |
асабо́вая |
асабо́вае |
асабо́выя |
| Р. |
асабо́вага |
асабо́вай асабо́вае |
асабо́вага |
асабо́вых |
| Д. |
асабо́ваму |
асабо́вай |
асабо́ваму |
асабо́вым |
| В. |
асабо́вы (неадуш.) асабо́вага (адуш.) |
асабо́вую |
асабо́вае |
асабо́выя (неадуш.) асабо́вых (адуш.) |
| Т. |
асабо́вым |
асабо́вай асабо́ваю |
асабо́вым |
асабо́вымі |
| М. |
асабо́вым |
асабо́вай |
асабо́вым |
асабо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Асава́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Асава́ |
| Р. |
Асавы́ |
| Д. |
Асаве́ |
| В. |
Асаву́ |
| Т. |
Асаво́й Асаво́ю |
| М. |
Асаве́ |
Асава́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Асава́я |
| Р. |
Асаво́й |
| Д. |
Асаво́й |
| В. |
Асаву́ю |
| Т. |
Асаво́й Асаво́ю |
| М. |
Асаво́й |
асаве́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| асаве́ла |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
асаве́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асаве́ласць |
| Р. |
асаве́ласці |
| Д. |
асаве́ласці |
| В. |
асаве́ласць |
| Т. |
асаве́ласцю |
| М. |
асаве́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
асаве́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асаве́лы |
асаве́лая |
асаве́лае |
асаве́лыя |
| Р. |
асаве́лага |
асаве́лай асаве́лае |
асаве́лага |
асаве́лых |
| Д. |
асаве́ламу |
асаве́лай |
асаве́ламу |
асаве́лым |
| В. |
асаве́лы (неадуш.) асаве́лага (адуш.) |
асаве́лую |
асаве́лае |
асаве́лыя (неадуш.) асаве́лых (адуш.) |
| Т. |
асаве́лым |
асаве́лай асаве́лаю |
асаве́лым |
асаве́лымі |
| М. |
асаве́лым |
асаве́лай |
асаве́лым |
асаве́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Асаве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Асаве́ц |
| Р. |
Асаўца́ |
| Д. |
Асаўцу́ |
| В. |
Асаве́ц |
| Т. |
Асаўцо́м |
| М. |
Асаўцы́ |