агукну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
агукну́ся |
агукнё́мся |
2-я ас. |
агукне́шся |
агукняце́ся |
3-я ас. |
агукне́цца |
агукну́цца |
Прошлы час |
м. |
агукну́ўся |
агукну́ліся |
ж. |
агукну́лася |
н. |
агукну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
агукні́ся |
агукні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
агукну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
агукну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
агукну́ |
агукнё́м |
2-я ас. |
агукне́ш |
агукняце́ |
3-я ас. |
агукне́ |
агукну́ць |
Прошлы час |
м. |
агукну́ў |
агукну́лі |
ж. |
агукну́ла |
н. |
агукну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
агукні́ |
агукні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
агукну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
агу́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
агу́л |
Р. |
агу́лу |
Д. |
агу́лу |
В. |
агу́л |
Т. |
агу́лам |
М. |
агу́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
Агу́ла
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Агу́ла |
Р. |
Агу́лы |
Д. |
Агу́ле |
В. |
Агу́лу |
Т. |
Агу́лай Агу́лаю |
М. |
Агу́ле |
агу́лам
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
агу́лам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
агу́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
агу́лка |
агу́лкі |
Р. |
агу́лкі |
агу́лак |
Д. |
агу́лцы |
агу́лкам |
В. |
агу́лку |
агу́лак |
Т. |
агу́лкай агу́лкаю |
агу́лкамі |
М. |
агу́лцы |
агу́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
агу́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
агу́льна |
агу́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
агульнаабавязко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
агульнаабавязко́васць |
Р. |
агульнаабавязко́васці |
Д. |
агульнаабавязко́васці |
В. |
агульнаабавязко́васць |
Т. |
агульнаабавязко́васцю |
М. |
агульнаабавязко́васці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
агульнаабавязко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
агульнаабавязко́вы |
агульнаабавязко́вая |
агульнаабавязко́вае |
агульнаабавязко́выя |
Р. |
агульнаабавязко́вага |
агульнаабавязко́вай агульнаабавязко́вае |
агульнаабавязко́вага |
агульнаабавязко́вых |
Д. |
агульнаабавязко́ваму |
агульнаабавязко́вай |
агульнаабавязко́ваму |
агульнаабавязко́вым |
В. |
агульнаабавязко́вы (неадуш.) агульнаабавязко́вага (адуш.) |
агульнаабавязко́вую |
агульнаабавязко́вае |
агульнаабавязко́выя (неадуш.) агульнаабавязко́вых (адуш.) |
Т. |
агульнаабавязко́вым |
агульнаабавязко́вай агульнаабавязко́ваю |
агульнаабавязко́вым |
агульнаабавязко́вымі |
М. |
агульнаабавязко́вым |
агульнаабавязко́вай |
агульнаабавязко́вым |
агульнаабавязко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.