Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

агукну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агукну́ся агукнё́мся
2-я ас. агукне́шся агукняце́ся
3-я ас. агукне́цца агукну́цца
Прошлы час
м. агукну́ўся агукну́ліся
ж. агукну́лася
н. агукну́лася
Загадны лад
2-я ас. агукні́ся агукні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час агукну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

агукну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агукну́ агукнё́м
2-я ас. агукне́ш агукняце́
3-я ас. агукне́ агукну́ць
Прошлы час
м. агукну́ў агукну́лі
ж. агукну́ла
н. агукну́ла
Загадны лад
2-я ас. агукні́ агукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час агукну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

агу́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. агу́л
Р. агу́лу
Д. агу́лу
В. агу́л
Т. агу́лам
М. агу́ле

Крыніцы: piskunou2012.

Агу́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Агу́ла
Р. Агу́лы
Д. Агу́ле
В. Агу́лу
Т. Агу́лай
Агу́лаю
М. Агу́ле

агу́лам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
агу́лам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

агу́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. агу́лка агу́лкі
Р. агу́лкі агу́лак
Д. агу́лцы агу́лкам
В. агу́лку агу́лак
Т. агу́лкай
агу́лкаю
агу́лкамі
М. агу́лцы агу́лках

Крыніцы: piskunou2012.

агу́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
агу́льна агу́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

агульнаабавязко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. агульнаабавязко́васць
Р. агульнаабавязко́васці
Д. агульнаабавязко́васці
В. агульнаабавязко́васць
Т. агульнаабавязко́васцю
М. агульнаабавязко́васці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

агульнаабавязко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнаабавязко́вы агульнаабавязко́вая агульнаабавязко́вае агульнаабавязко́выя
Р. агульнаабавязко́вага агульнаабавязко́вай
агульнаабавязко́вае
агульнаабавязко́вага агульнаабавязко́вых
Д. агульнаабавязко́ваму агульнаабавязко́вай агульнаабавязко́ваму агульнаабавязко́вым
В. агульнаабавязко́вы (неадуш.)
агульнаабавязко́вага (адуш.)
агульнаабавязко́вую агульнаабавязко́вае агульнаабавязко́выя (неадуш.)
агульнаабавязко́вых (адуш.)
Т. агульнаабавязко́вым агульнаабавязко́вай
агульнаабавязко́ваю
агульнаабавязко́вым агульнаабавязко́вымі
М. агульнаабавязко́вым агульнаабавязко́вай агульнаабавязко́вым агульнаабавязко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

агульнаабме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнаабме́нны агульнаабме́нная агульнаабме́ннае агульнаабме́нныя
Р. агульнаабме́ннага агульнаабме́ннай
агульнаабме́ннае
агульнаабме́ннага агульнаабме́нных
Д. агульнаабме́ннаму агульнаабме́ннай агульнаабме́ннаму агульнаабме́нным
В. агульнаабме́нны (неадуш.)
агульнаабме́ннага (адуш.)
агульнаабме́нную агульнаабме́ннае агульнаабме́нныя (неадуш.)
агульнаабме́нных (адуш.)
Т. агульнаабме́нным агульнаабме́ннай
агульнаабме́ннаю
агульнаабме́нным агульнаабме́ннымі
М. агульнаабме́нным агульнаабме́ннай агульнаабме́нным агульнаабме́нных

Крыніцы: piskunou2012.