расчу́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчу́лены |
расчу́леная |
расчу́ленае |
расчу́леныя |
| Р. |
расчу́ленага |
расчу́ленай расчу́ленае |
расчу́ленага |
расчу́леных |
| Д. |
расчу́ленаму |
расчу́ленай |
расчу́ленаму |
расчу́леным |
| В. |
расчу́лены (неадуш.) расчу́ленага (адуш.) |
расчу́леную |
расчу́ленае |
расчу́леныя (неадуш.) расчу́леных (адуш.) |
| Т. |
расчу́леным |
расчу́ленай расчу́ленаю |
расчу́леным |
расчу́ленымі |
| М. |
расчу́леным |
расчу́ленай |
расчу́леным |
расчу́леных |
Кароткая форма: расчу́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчу́люся |
расчу́лімся |
| 2-я ас. |
расчу́лішся |
расчу́ліцеся |
| 3-я ас. |
расчу́ліцца |
расчу́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
расчу́ліўся |
расчу́ліліся |
| ж. |
расчу́лілася |
| н. |
расчу́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчу́лься |
расчу́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчу́ліўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчу́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчу́лю |
расчу́лім |
| 2-я ас. |
расчу́ліш |
расчу́ліце |
| 3-я ас. |
расчу́ліць |
расчу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
расчу́ліў |
расчу́лілі |
| ж. |
расчу́ліла |
| н. |
расчу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчу́ль |
расчу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчу́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчу́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расчу́льванне |
| Р. |
расчу́львання |
| Д. |
расчу́льванню |
| В. |
расчу́льванне |
| Т. |
расчу́льваннем |
| М. |
расчу́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
расчу́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчу́льваюся |
расчу́льваемся |
| 2-я ас. |
расчу́льваешся |
расчу́льваецеся |
| 3-я ас. |
расчу́льваецца |
расчу́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расчу́льваўся |
расчу́льваліся |
| ж. |
расчу́львалася |
| н. |
расчу́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчу́львайся |
расчу́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расчу́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчу́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчу́льваю |
расчу́льваем |
| 2-я ас. |
расчу́льваеш |
расчу́льваеце |
| 3-я ас. |
расчу́львае |
расчу́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расчу́льваў |
расчу́львалі |
| ж. |
расчу́львала |
| н. |
расчу́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчу́львай |
расчу́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расчу́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчу́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчу́ты |
расчу́тая |
расчу́тае |
расчу́тыя |
| Р. |
расчу́тага |
расчу́тай расчу́тае |
расчу́тага |
расчу́тых |
| Д. |
расчу́таму |
расчу́тай |
расчу́таму |
расчу́тым |
| В. |
расчу́ты (неадуш.) расчу́тага (адуш.) |
расчу́тую |
расчу́тае |
расчу́тыя (неадуш.) расчу́тых (адуш.) |
| Т. |
расчу́тым |
расчу́тай расчу́таю |
расчу́тым |
расчу́тымі |
| М. |
расчу́тым |
расчу́тай |
расчу́тым |
расчу́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
расчу́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчу́ты |
расчу́тая |
расчу́тае |
расчу́тыя |
| Р. |
расчу́тага |
расчу́тай расчу́тае |
расчу́тага |
расчу́тых |
| Д. |
расчу́таму |
расчу́тай |
расчу́таму |
расчу́тым |
| В. |
расчу́ты (неадуш.) расчу́тага (адуш.) |
расчу́тую |
расчу́тае |
расчу́тыя (неадуш.) расчу́тых (адуш.) |
| Т. |
расчу́тым |
расчу́тай расчу́таю |
расчу́тым |
расчу́тымі |
| М. |
расчу́тым |
расчу́тай |
расчу́тым |
расчу́тых |
Кароткая форма: расчу́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
расчу́ханы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчу́ханы |
расчу́ханая |
расчу́ханае |
расчу́ханыя |
| Р. |
расчу́ханага |
расчу́ханай расчу́ханае |
расчу́ханага |
расчу́ханых |
| Д. |
расчу́ханаму |
расчу́ханай |
расчу́ханаму |
расчу́ханым |
| В. |
расчу́ханы (неадуш.) расчу́ханага (адуш.) |
расчу́ханую |
расчу́ханае |
расчу́ханыя (неадуш.) расчу́ханых (адуш.) |
| Т. |
расчу́ханым |
расчу́ханай расчу́ханаю |
расчу́ханым |
расчу́ханымі |
| М. |
расчу́ханым |
расчу́ханай |
расчу́ханым |
расчу́ханых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расчу́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчу́ханы |
расчу́ханая |
расчу́ханае |
расчу́ханыя |
| Р. |
расчу́ханага |
расчу́ханай расчу́ханае |
расчу́ханага |
расчу́ханых |
| Д. |
расчу́ханаму |
расчу́ханай |
расчу́ханаму |
расчу́ханым |
| В. |
расчу́ханы (неадуш.) расчу́ханага (адуш.) |
расчу́ханую |
расчу́ханае |
расчу́ханыя (неадуш.) расчу́ханых (адуш.) |
| Т. |
расчу́ханым |
расчу́ханай расчу́ханаю |
расчу́ханым |
расчу́ханымі |
| М. |
расчу́ханым |
расчу́ханай |
расчу́ханым |
расчу́ханых |
Кароткая форма: расчу́хана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.