самадзяржа́ўна-бюракраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чны |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чная |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнае |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чныя |
| Р. |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнага |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнай
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнае |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнага |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чных |
| Д. |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнаму |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнай |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнаму |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чным |
| В. |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чны (неадуш.)
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнага (адуш.) |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чную |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнае |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чныя (неадуш.)
самадзяржа́ўна-бюракраты́чных (адуш.) |
| Т. |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чным |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнай
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнаю |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чным |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнымі |
| М. |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чным |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чнай |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чным |
самадзяржа́ўна-бюракраты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкі |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкая |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкае |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкія |
| Р. |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкага |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкай
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкае |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкага |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкіх |
| Д. |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкаму |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкай |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкаму |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкім |
| В. |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкі (неадуш.)
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкага (адуш.) |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкую |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкае |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкія (неадуш.)
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкіх (адуш.) |
| Т. |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкім |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкай
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкаю |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкім |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкімі |
| М. |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкім |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкай |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкім |
самадзяржа́ўна-прыго́нніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
самадзяржа́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самадзяржа́ўны |
самадзяржа́ўная |
самадзяржа́ўнае |
самадзяржа́ўныя |
| Р. |
самадзяржа́ўнага |
самадзяржа́ўнай
самадзяржа́ўнае |
самадзяржа́ўнага |
самадзяржа́ўных |
| Д. |
самадзяржа́ўнаму |
самадзяржа́ўнай |
самадзяржа́ўнаму |
самадзяржа́ўным |
| В. |
самадзяржа́ўны (неадуш.)
самадзяржа́ўнага (адуш.) |
самадзяржа́ўную |
самадзяржа́ўнае |
самадзяржа́ўныя (неадуш.)
самадзяржа́ўных (адуш.) |
| Т. |
самадзяржа́ўным |
самадзяржа́ўнай
самадзяржа́ўнаю |
самадзяржа́ўным |
самадзяржа́ўнымі |
| М. |
самадзяржа́ўным |
самадзяржа́ўнай |
самадзяржа́ўным |
самадзяржа́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаду́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаду́м |
самаду́мы |
| Р. |
самаду́ма |
самаду́маў |
| Д. |
самаду́му |
самаду́мам |
| В. |
самаду́ма |
самаду́маў |
| Т. |
самаду́мам |
самаду́мамі |
| М. |
самаду́ме |
самаду́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаду́мам
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| самаду́мам |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Самаду́маўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Самаду́маўка |
| Р. |
Самаду́маўкі |
| Д. |
Самаду́маўцы |
| В. |
Самаду́маўку |
| Т. |
Самаду́маўкай
Самаду́маўкаю |
| М. |
Самаду́маўцы |
самаду́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаду́мка |
самаду́мкі |
| Р. |
самаду́мкі |
самаду́мак |
| Д. |
самаду́мцы |
самаду́мкам |
| В. |
самаду́мку |
самаду́мак |
| Т. |
самаду́мкай
самаду́мкаю |
самаду́мкамі |
| М. |
самаду́мцы |
самаду́мках |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаду́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаду́мства |
| Р. |
самаду́мства |
| Д. |
самаду́мству |
| В. |
самаду́мства |
| Т. |
самаду́мствам |
| М. |
самаду́мстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаду́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаду́р |
самаду́ры |
| Р. |
самаду́ра |
самаду́раў |
| Д. |
самаду́ру |
самаду́рам |
| В. |
самаду́ра |
самаду́раў |
| Т. |
самаду́рам |
самаду́рамі |
| М. |
самаду́ру |
самаду́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.