самаду́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самаду́мка самаду́мкі
Р. самаду́мкі самаду́мак
Д. самаду́мцы самаду́мкам
В. самаду́мку самаду́мак
Т. самаду́мкай
самаду́мкаю		 самаду́мкамі
М. самаду́мцы самаду́мках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)