самаду́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самаду́м | самаду́мы | |
| самаду́ма | самаду́маў | |
| самаду́му | самаду́мам | |
| самаду́ма | самаду́маў | |
| самаду́мам | самаду́мамі | |
| самаду́ме | самаду́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)