разбе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбе́лены |
разбе́леная |
разбе́ленае |
разбе́леныя |
Р. |
разбе́ленага |
разбе́ленай разбе́ленае |
разбе́ленага |
разбе́леных |
Д. |
разбе́ленаму |
разбе́ленай |
разбе́ленаму |
разбе́леным |
В. |
разбе́лены (неадуш.) разбе́ленага (адуш.) |
разбе́леную |
разбе́ленае |
разбе́леныя (неадуш.) разбе́леных (адуш.) |
Т. |
разбе́леным |
разбе́ленай разбе́ленаю |
разбе́леным |
разбе́ленымі |
М. |
разбе́леным |
разбе́ленай |
разбе́леным |
разбе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбіва́нне |
Р. |
разбіва́ння |
Д. |
разбіва́нню |
В. |
разбіва́нне |
Т. |
разбіва́ннем |
М. |
разбіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбіва́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разбіва́ннік |
разбіва́ннікі |
Р. |
разбіва́нніка |
разбіва́ннікаў |
Д. |
разбіва́нніку |
разбіва́ннікам |
В. |
разбіва́нніка |
разбіва́ннікаў |
Т. |
разбіва́ннікам |
разбіва́ннікамі |
М. |
разбіва́нніку |
разбіва́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбіва́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разбіва́нніца |
разбіва́нніцы |
Р. |
разбіва́нніцы |
разбіва́нніц |
Д. |
разбіва́нніцы |
разбіва́нніцам |
В. |
разбіва́нніцу |
разбіва́нніц |
Т. |
разбіва́нніцай разбіва́нніцаю |
разбіва́нніцамі |
М. |
разбіва́нніцы |
разбіва́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбіва́юся |
разбіва́емся |
2-я ас. |
разбіва́ешся |
разбіва́ецеся |
3-я ас. |
разбіва́ецца |
разбіва́юцца |
Прошлы час |
м. |
разбіва́ўся |
разбіва́ліся |
ж. |
разбіва́лася |
н. |
разбіва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбіва́йся |
разбіва́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбіва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разбіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбіва́ю |
разбіва́ем |
2-я ас. |
разбіва́еш |
разбіва́еце |
3-я ас. |
разбіва́е |
разбіва́юць |
Прошлы час |
м. |
разбіва́ў |
разбіва́лі |
ж. |
разбіва́ла |
н. |
разбіва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбіва́й |
разбіва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбіндзюга́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбіндзюга́юся |
разбіндзюга́емся |
2-я ас. |
разбіндзюга́ешся |
разбіндзюга́ецеся |
3-я ас. |
разбіндзюга́ецца |
разбіндзюга́юцца |
Прошлы час |
м. |
разбіндзюга́ўся |
разбіндзюга́ліся |
ж. |
разбіндзюга́лася |
н. |
разбіндзюга́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбіндзюга́йся |
разбіндзюга́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбіндзюга́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.