разбіва́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
разбіва́ннік | разбіва́ннікі | |
разбіва́нніка | разбіва́ннікаў | |
разбіва́нніку | разбіва́ннікам | |
разбіва́нніка | разбіва́ннікаў | |
разбіва́ннікам | разбіва́ннікамі | |
разбіва́нніку | разбіва́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)