асты́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асты́лы |
асты́лая |
асты́лае |
асты́лыя |
Р. |
асты́лага |
асты́лай асты́лае |
асты́лага |
асты́лых |
Д. |
асты́ламу |
асты́лай |
асты́ламу |
асты́лым |
В. |
асты́лы (неадуш.) асты́лага (адуш.) |
асты́лую |
асты́лае |
асты́лыя (неадуш.) асты́лых (адуш.) |
Т. |
асты́лым |
асты́лай асты́лаю |
асты́лым |
асты́лымі |
М. |
асты́лым |
асты́лай |
асты́лым |
асты́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асты́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асты́ну |
асты́нем |
2-я ас. |
асты́неш |
асты́неце |
3-я ас. |
асты́не |
асты́нуць |
Прошлы час |
м. |
асты́ў |
асты́лі |
ж. |
асты́ла |
н. |
асты́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асты́нь |
асты́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асты́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асты́т |
Р. |
асты́ту |
Д. |
асты́ту |
В. |
асты́т |
Т. |
асты́там |
М. |
асты́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асты́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асты́ну |
асты́нем |
2-я ас. |
асты́неш |
асты́неце |
3-я ас. |
асты́не |
асты́нуць |
Прошлы час |
м. |
асты́ў |
асты́лі |
ж. |
асты́ла |
н. |
асты́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асты́нь |
асты́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асты́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
астэаартрапатало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
астэаартрапатало́гія |
Р. |
астэаартрапатало́гіі |
Д. |
астэаартрапатало́гіі |
В. |
астэаартрапатало́гію |
Т. |
астэаартрапатало́гіяй астэаартрапатало́гіяю |
М. |
астэаартрапатало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
астэаартро́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астэаартро́з |
астэаартро́зы |
Р. |
астэаартро́зу |
астэаартро́заў |
Д. |
астэаартро́зу |
астэаартро́зам |
В. |
астэаартро́з |
астэаартро́зы |
Т. |
астэаартро́зам |
астэаартро́замі |
М. |
астэаартро́зе |
астэаартро́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
астэабла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астэабла́ст |
астэабла́сты |
Р. |
астэабла́ста |
астэабла́стаў |
Д. |
астэабла́сту |
астэабла́стам |
В. |
астэабла́ст |
астэабла́сты |
Т. |
астэабла́стам |
астэабла́стамі |
М. |
астэабла́сце |
астэабла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
астэабла́сты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
астэабла́сты |
Р. |
астэабла́стаў |
Д. |
астэабла́стам |
В. |
астэабла́сты |
Т. |
астэабла́стамі |
М. |
астэабла́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.