Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыпра́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпра́дзены прыпра́дзеная прыпра́дзенае прыпра́дзеныя
Р. прыпра́дзенага прыпра́дзенай
прыпра́дзенае		 прыпра́дзенага прыпра́дзеных
Д. прыпра́дзенаму прыпра́дзенай прыпра́дзенаму прыпра́дзеным
В. прыпра́дзены (неадуш.)
прыпра́дзенага (адуш.)		 прыпра́дзеную прыпра́дзенае прыпра́дзеныя (неадуш.)
прыпра́дзеных (адуш.)
Т. прыпра́дзеным прыпра́дзенай
прыпра́дзенаю		 прыпра́дзеным прыпра́дзенымі
М. прыпра́дзеным прыпра́дзенай прыпра́дзеным прыпра́дзеных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыпра́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпра́дзены прыпра́дзеная прыпра́дзенае прыпра́дзеныя
Р. прыпра́дзенага прыпра́дзенай
прыпра́дзенае		 прыпра́дзенага прыпра́дзеных
Д. прыпра́дзенаму прыпра́дзенай прыпра́дзенаму прыпра́дзеным
В. прыпра́дзены (неадуш.)
прыпра́дзенага (адуш.)		 прыпра́дзеную прыпра́дзенае прыпра́дзеныя (неадуш.)
прыпра́дзеных (адуш.)
Т. прыпра́дзеным прыпра́дзенай
прыпра́дзенаю		 прыпра́дзеным прыпра́дзенымі
М. прыпра́дзеным прыпра́дзенай прыпра́дзеным прыпра́дзеных

Кароткая форма: прыпра́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пры́пражка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пры́пражка пры́пражкі
Р. пры́пражкі пры́пражак
Д. пры́пражцы пры́пражкам
В. пры́пражку пры́пражкі
Т. пры́пражкай
пры́пражкаю		 пры́пражкамі
М. пры́пражцы пры́пражках

Крыніцы: piskunou2012.

прыпражны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпражны́ прыпражна́я прыпражно́е прыпражны́я
Р. прыпражно́га прыпражно́й
прыпражно́е		 прыпражно́га прыпражны́х
Д. прыпражно́му прыпражно́й прыпражно́му прыпражны́м
В. прыпражны́ (неадуш.)
прыпражно́га (адуш.)		 прыпражну́ю прыпражно́е прыпражны́я (неадуш.)
прыпражны́х (адуш.)
Т. прыпражны́м прыпражно́й
прыпражно́ю		 прыпражны́м прыпражны́мі
М. прыпражны́м прыпражно́й прыпражны́м прыпражны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыпра́жыць

‘апрацаваць што-небудзь моцным жарам; пачаць моцна пячы (пра сонца) каго-небудзь, што-небудзь (прыпражыць галаву) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпра́жу прыпра́жым
2-я ас. прыпра́жыш прыпра́жыце
3-я ас. прыпра́жыць прыпра́жаць
Прошлы час
м. прыпра́жыў прыпра́жылі
ж. прыпра́жыла
н. прыпра́жыла
Загадны лад
2-я ас. прыпра́ж прыпра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпра́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыпра́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпраду́ прыпрадзё́м
2-я ас. прыпрадзе́ш прыпрадзяце́
3-я ас. прыпрадзе́ прыпраду́ць
Прошлы час
м. прыпра́ў прыпра́лі
ж. прыпра́ла
н. прыпра́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпрадзі́ прыпрадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыпра́таць

‘пачысціць, прыбраць, прыхаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (прыпратаць у пакоі)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпра́таю прыпра́таем
2-я ас. прыпра́таеш прыпра́таеце
3-я ас. прыпра́тае прыпра́таюць
Прошлы час
м. прыпра́таў прыпра́талі
ж. прыпра́тала
н. прыпра́тала
Загадны лад
2-я ас. прыпра́тай прыпра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыпра́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыпра́ўка
Р. прыпра́ўкі
Д. прыпра́ўцы
В. прыпра́ўку
Т. прыпра́ўкай
прыпра́ўкаю
М. прыпра́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыпраўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыпраўле́нне
Р. прыпраўле́ння
Д. прыпраўле́нню
В. прыпраўле́нне
Т. прыпраўле́ннем
М. прыпраўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыпра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпра́ўлены прыпра́ўленая прыпра́ўленае прыпра́ўленыя
Р. прыпра́ўленага прыпра́ўленай
прыпра́ўленае		 прыпра́ўленага прыпра́ўленых
Д. прыпра́ўленаму прыпра́ўленай прыпра́ўленаму прыпра́ўленым
В. прыпра́ўлены (неадуш.)
прыпра́ўленага (адуш.)		 прыпра́ўленую прыпра́ўленае прыпра́ўленыя (неадуш.)
прыпра́ўленых (адуш.)
Т. прыпра́ўленым прыпра́ўленай
прыпра́ўленаю		 прыпра́ўленым прыпра́ўленымі
М. прыпра́ўленым прыпра́ўленай прыпра́ўленым прыпра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.