прыпра́таць

‘пачысціць, прыбраць, прыхаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (прыпратаць у пакоі)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпра́таю прыпра́таем
2-я ас. прыпра́таеш прыпра́таеце
3-я ас. прыпра́тае прыпра́таюць
Прошлы час
м. прыпра́таў прыпра́талі
ж. прыпра́тала
н. прыпра́тала
Загадны лад
2-я ас. прыпра́тай прыпра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)