пры́пражка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пры́пражка | пры́пражкі | |
| пры́пражкі | пры́пражак | |
| пры́пражцы | пры́пражкам | |
| пры́пражку | пры́пражкі | |
| пры́пражкай пры́пражкаю |
пры́пражкамі | |
| пры́пражцы | пры́пражках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)