прыпражны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпражны́ прыпражна́я прыпражно́е прыпражны́я
Р. прыпражно́га прыпражно́й
прыпражно́е		 прыпражно́га прыпражны́х
Д. прыпражно́му прыпражно́й прыпражно́му прыпражны́м
В. прыпражны́ (неадуш.)
прыпражно́га (адуш.)		 прыпражну́ю прыпражно́е прыпражны́я (неадуш.)
прыпражны́х (адуш.)
Т. прыпражны́м прыпражно́й
прыпражно́ю		 прыпражны́м прыпражны́мі
М. прыпражны́м прыпражно́й прыпражны́м прыпражны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)