Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

ве́рфны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рфны ве́рфная ве́рфнае ве́рфныя
Р. ве́рфнага ве́рфнай
ве́рфнае		 ве́рфнага ве́рфных
Д. ве́рфнаму ве́рфнай ве́рфнаму ве́рфным
В. ве́рфны (неадуш.)
ве́рфнага (адуш.)		 ве́рфную ве́рфнае ве́рфныя (неадуш.)
ве́рфных (адуш.)
Т. ве́рфным ве́рфнай
ве́рфнаю		 ве́рфным ве́рфнымі
М. ве́рфным ве́рфнай ве́рфным ве́рфных

Крыніцы: piskunou2012.

ве́рх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рх вярхі́
Р. ве́рху вярхо́ў
Д. ве́рху вярха́м
В. ве́рх вярхі́
Т. ве́рхам вярха́мі
М. ве́рсе вярха́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верхава́нне верхава́нні
Р. верхава́ння верхава́нняў
Д. верхава́нню верхава́нням
В. верхава́нне верхава́нні
Т. верхава́ннем верхава́ннямі
М. верхава́нні верхава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

верхаве́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. верхаве́нства
Р. верхаве́нства
Д. верхаве́нству
В. верхаве́нства
Т. верхаве́нствам
М. верхаве́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

верхаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верхаві́к верхавікі́
Р. верхавіка́ верхавіко́ў
Д. верхавіку́ верхавіка́м
В. верхаві́к верхавікі́
Т. верхавіко́м верхавіка́мі
М. верхавіку́ верхавіка́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

верхаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. верхаві́на верхаві́ны
Р. верхаві́ны верхаві́н
Д. верхаві́не верхаві́нам
В. верхаві́ну верхаві́ны
Т. верхаві́най
верхаві́наю		 верхаві́намі
М. верхаві́не верхаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхаві́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. верхаві́нка верхаві́нкі
Р. верхаві́нкі верхаві́нак
Д. верхаві́нцы верхаві́нкам
В. верхаві́нку верхаві́нкі
Т. верхаві́нкай
верхаві́нкаю		 верхаві́нкамі
М. верхаві́нцы верхаві́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхаві́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верхаві́нкавы верхаві́нкавая верхаві́нкавае верхаві́нкавыя
Р. верхаві́нкавага верхаві́нкавай
верхаві́нкавае		 верхаві́нкавага верхаві́нкавых
Д. верхаві́нкаваму верхаві́нкавай верхаві́нкаваму верхаві́нкавым
В. верхаві́нкавы (неадуш.)
верхаві́нкавага (адуш.)		 верхаві́нкавую верхаві́нкавае верхаві́нкавыя (неадуш.)
верхаві́нкавых (адуш.)
Т. верхаві́нкавым верхаві́нкавай
верхаві́нкаваю		 верхаві́нкавым верхаві́нкавымі
М. верхаві́нкавым верхаві́нкавай верхаві́нкавым верхаві́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхаві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верхаві́нне верхаві́нні
Р. верхаві́ння верхаві́нняў
Д. верхаві́нню верхаві́нням
В. верхаві́нне верхаві́нні
Т. верхаві́ннем верхаві́ннямі
М. верхаві́нні верхаві́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

верхаві́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верхаві́нны верхаві́нная верхаві́ннае верхаві́нныя
Р. верхаві́ннага верхаві́ннай
верхаві́ннае		 верхаві́ннага верхаві́нных
Д. верхаві́ннаму верхаві́ннай верхаві́ннаму верхаві́нным
В. верхаві́нны (неадуш.)
верхаві́ннага (адуш.)		 верхаві́нную верхаві́ннае верхаві́нныя (неадуш.)
верхаві́нных (адуш.)
Т. верхаві́нным верхаві́ннай
верхаві́ннаю		 верхаві́нным верхаві́ннымі
М. верхаві́нным верхаві́ннай верхаві́нным верхаві́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.