ве́рх
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ве́рх | вярхі́ | |
ве́рху | вярхо́ў | |
ве́рху | вярха́м | |
ве́рх | вярхі́ | |
ве́рхам | вярха́мі | |
ве́рсе | вярха́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)