верхава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
верхава́нне | верхава́нні | |
верхава́ння | верхава́нняў | |
верхава́нню | верхава́нням | |
верхава́нне | верхава́нні | |
верхава́ннем | верхава́ннямі | |
верхава́нні | верхава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)