Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

укаро́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. укаро́чванне
Р. укаро́чвання
Д. укаро́чванню
В. укаро́чванне
Т. укаро́чваннем
М. укаро́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укаро́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укаро́чваецца укаро́чваюцца
Прошлы час
м. укаро́чваўся укаро́чваліся
ж. укаро́чвалася
н. укаро́чвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укаро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укаро́чваю укаро́чваем
2-я ас. укаро́чваеш укаро́чваеце
3-я ас. укаро́чвае укаро́чваюць
Прошлы час
м. укаро́чваў укаро́чвалі
ж. укаро́чвала
н. укаро́чвала
Загадны лад
2-я ас. укаро́чвай укаро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укаро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укартава́ць

‘укартаваць карты’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарту́ю укарту́ем
2-я ас. укарту́еш укарту́еце
3-я ас. укарту́е укарту́юць
Прошлы час
м. укартава́ў укартава́лі
ж. укартава́ла
н. укартава́ла
Загадны лад
2-я ас. укарту́й укарту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укартава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укарчане́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарчане́лы укарчане́лая укарчане́лае укарчане́лыя
Р. укарчане́лага укарчане́лай
укарчане́лае
укарчане́лага укарчане́лых
Д. укарчане́ламу укарчане́лай укарчане́ламу укарчане́лым
В. укарчане́лы (неадуш.)
укарчане́лага (адуш.)
укарчане́лую укарчане́лае укарчане́лыя (неадуш.)
укарчане́лых (адуш.)
Т. укарчане́лым укарчане́лай
укарчане́лаю
укарчане́лым укарчане́лымі
М. укарчане́лым укарчане́лай укарчане́лым укарчане́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укарчане́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарчане́ю укарчане́ем
2-я ас. укарчане́еш укарчане́еце
3-я ас. укарчане́е укарчане́юць
Прошлы час
м. укарчане́ў укарчане́лі
ж. укарчане́ла
н. укарчане́ла
Загадны лад
2-я ас. укарчане́й укарчане́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укарчане́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укарэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарэ́лы укарэ́лая укарэ́лае укарэ́лыя
Р. укарэ́лага укарэ́лай
укарэ́лае
укарэ́лага укарэ́лых
Д. укарэ́ламу укарэ́лай укарэ́ламу укарэ́лым
В. укарэ́лы (неадуш.)
укарэ́лага (адуш.)
укарэ́лую укарэ́лае укарэ́лыя (неадуш.)
укарэ́лых (адуш.)
Т. укарэ́лым укарэ́лай
укарэ́лаю
укарэ́лым укарэ́лымі
М. укарэ́лым укарэ́лай укарэ́лым укарэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

укарэ́ненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. укарэ́ненасць укарэ́ненасці
Р. укарэ́ненасці укарэ́ненасцяў
укарэ́ненасцей
Д. укарэ́ненасці укарэ́ненасцям
В. укарэ́ненасць укарэ́ненасці
Т. укарэ́ненасцю укарэ́ненасцямі
М. укарэ́ненасці укарэ́ненасцях

Крыніцы: piskunou2012.

укарэ́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарэ́нены укарэ́неная укарэ́ненае укарэ́неныя
Р. укарэ́ненага укарэ́ненай
укарэ́ненае
укарэ́ненага укарэ́неных
Д. укарэ́ненаму укарэ́ненай укарэ́ненаму укарэ́неным
В. укарэ́нены (неадуш.)
укарэ́ненага (адуш.)
укарэ́неную укарэ́ненае укарэ́неныя (неадуш.)
укарэ́неных (адуш.)
Т. укарэ́неным укарэ́ненай
укарэ́ненаю
укарэ́неным укарэ́ненымі
М. укарэ́неным укарэ́ненай укарэ́неным укарэ́неных

Крыніцы: piskunou2012.

укарэ́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. укарэ́ньванне
Р. укарэ́ньвання
Д. укарэ́ньванню
В. укарэ́ньванне
Т. укарэ́ньваннем
М. укарэ́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.