Verbum

анлайнавы слоўнік

Ці́шкаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

цішко́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
цішко́м	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цішко́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Цішо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Цішыно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

цішыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́шыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ці́шыць

‘рабіць каго-небудзь, што-небудзь цішэйшым, слабейшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

цішэ́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цішэ́йшы	цішэ́йшая	цішэ́йшае	цішэ́йшыя
Р.	цішэ́йшага	цішэ́йшай цішэ́йшае	цішэ́йшага	цішэ́йшых
Д.	цішэ́йшаму	цішэ́йшай	цішэ́йшаму	цішэ́йшым
В.	цішэ́йшы (неадуш.) цішэ́йшага (адуш.)	цішэ́йшую	цішэ́йшае	цішэ́йшыя (неадуш.) цішэ́йшых (адуш.)
Т.	цішэ́йшым	цішэ́йшай цішэ́йшаю	цішэ́йшым	цішэ́йшымі
М.	цішэ́йшым	цішэ́йшай	цішэ́йшым	цішэ́йшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цішэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.