тэрміні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрміні́зм | |
тэрміні́зму | |
тэрміні́зму | |
тэрміні́зм | |
тэрміні́змам | |
тэрміні́зме |
Крыніцы:
тэрміні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрміні́зм | |
тэрміні́зму | |
тэрміні́зму | |
тэрміні́зм | |
тэрміні́змам | |
тэрміні́зме |
Крыніцы:
тэрміно́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
тэрміно́ва | - | - |
Крыніцы:
тэрміно́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
тэрміно́васць | |
тэрміно́васці | |
тэрміно́васці | |
тэрміно́васць | |
тэрміно́васцю | |
тэрміно́васці |
Крыніцы:
тэрміно́вы
прыметнік, якасны
тэрміно́вы | тэрміно́вая | тэрміно́вае | тэрміно́выя | |
тэрміно́вага | тэрміно́вай тэрміно́вае |
тэрміно́вага | тэрміно́вых | |
тэрміно́ваму | тэрміно́вай | тэрміно́ваму | тэрміно́вым | |
тэрміно́вы ( тэрміно́вага ( |
тэрміно́вую | тэрміно́вае | тэрміно́выя ( тэрміно́вых ( |
|
тэрміно́вым | тэрміно́вай тэрміно́ваю |
тэрміно́вым | тэрміно́вымі | |
тэрміно́вым | тэрміно́вай | тэрміно́вым | тэрміно́вых |
Крыніцы:
тэрміно́вы
прыметнік, адносны
тэрміно́вы | тэрміно́вая | тэрміно́вае | тэрміно́выя | |
тэрміно́вага | тэрміно́вай тэрміно́вае |
тэрміно́вага | тэрміно́вых | |
тэрміно́ваму | тэрміно́вай | тэрміно́ваму | тэрміно́вым | |
тэрміно́вы ( тэрміно́вага ( |
тэрміно́вую | тэрміно́вае | тэрміно́выя ( тэрміно́вых ( |
|
тэрміно́вым | тэрміно́вай тэрміно́ваю |
тэрміно́вым | тэрміно́вымі | |
тэрміно́вым | тэрміно́вай | тэрміно́вым | тэрміно́вых |
Крыніцы:
тэрміно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрміно́лаг | тэрміно́лагі | |
тэрміно́лага | тэрміно́лагаў | |
тэрміно́лагу | тэрміно́лагам | |
тэрміно́лага | тэрміно́лагаў | |
тэрміно́лагам | тэрміно́лагамі | |
тэрміно́лагу | тэрміно́лагах |
Крыніцы:
тэрмі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмі́ст | тэрмі́сты | |
тэрмі́ста | тэрмі́стаў | |
тэрмі́сту | тэрмі́стам | |
тэрмі́ста | тэрмі́стаў | |
тэрмі́стам | тэрмі́стамі | |
тэрмі́сце | тэрмі́стах |
Крыніцы:
тэрмі́стар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмі́стар | тэрмі́стары | |
тэрмі́стара | тэрмі́стараў | |
тэрмі́стару | тэрмі́старам | |
тэрмі́стар | тэрмі́стары | |
тэрмі́старам | тэрмі́старамі | |
тэрмі́стары | тэрмі́старах |
Крыніцы:
тэрмі́старны
прыметнік, адносны
тэрмі́старны | тэрмі́старная | тэрмі́старнае | тэрмі́старныя | |
тэрмі́старнага | тэрмі́старнай тэрмі́старнае |
тэрмі́старнага | тэрмі́старных | |
тэрмі́старнаму | тэрмі́старнай | тэрмі́старнаму | тэрмі́старным | |
тэрмі́старны ( тэрмі́старнага ( |
тэрмі́старную | тэрмі́старнае | тэрмі́старныя ( тэрмі́старных ( |
|
тэрмі́старным | тэрмі́старнай тэрмі́старнаю |
тэрмі́старным | тэрмі́старнымі | |
тэрмі́старным | тэрмі́старнай | тэрмі́старным | тэрмі́старных |
Крыніцы:
тэрмі́т
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмі́т | тэрмі́ты | |
тэрмі́та | тэрмі́таў | |
тэрмі́ту | тэрмі́там | |
тэрмі́та | тэрмі́таў | |
тэрмі́там | тэрмі́тамі | |
тэрмі́це | тэрмі́тах |
Крыніцы: