транквіліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
транквіліза́тар |
транквіліза́тары |
| Р. |
транквіліза́тару |
транквіліза́тараў |
| Д. |
транквіліза́тару |
транквіліза́тарам |
| В. |
транквіліза́тар |
транквіліза́тары |
| Т. |
транквіліза́тарам |
транквіліза́тарамі |
| М. |
транквіліза́тары |
транквіліза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
транквіліза́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
транквіліза́тарны |
транквіліза́тарная |
транквіліза́тарнае |
транквіліза́тарныя |
| Р. |
транквіліза́тарнага |
транквіліза́тарнай
транквіліза́тарнае |
транквіліза́тарнага |
транквіліза́тарных |
| Д. |
транквіліза́тарнаму |
транквіліза́тарнай |
транквіліза́тарнаму |
транквіліза́тарным |
| В. |
транквіліза́тарны (неадуш.)
транквіліза́тарнага (адуш.) |
транквіліза́тарную |
транквіліза́тарнае |
транквіліза́тарныя (неадуш.)
транквіліза́тарных (адуш.) |
| Т. |
транквіліза́тарным |
транквіліза́тарнай
транквіліза́тарнаю |
транквіліза́тарным |
транквіліза́тарнымі |
| М. |
транквіліза́тарным |
транквіліза́тарнай |
транквіліза́тарным |
транквіліза́тарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
тра́нс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тра́нс |
| Р. |
тра́нсу |
| Д. |
тра́нсу |
| В. |
тра́нс |
| Т. |
тра́нсам |
| М. |
тра́нсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трансаванга́рд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трансаванга́рд |
| Р. |
трансаванга́рду |
| Д. |
трансаванга́рду |
| В. |
трансаванга́рд |
| Т. |
трансаванга́рдам |
| М. |
трансаванга́рдзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
трансаге́нцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трансаге́нцтва |
трансаге́нцтвы |
| Р. |
трансаге́нцтва |
трансаге́нцтваў |
| Д. |
трансаге́нцтву |
трансаге́нцтвам |
| В. |
трансаге́нцтва |
трансаге́нцтвы |
| Т. |
трансаге́нцтвам |
трансаге́нцтвамі |
| М. |
трансаге́нцтве |
трансаге́нцтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
трансазо́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трансазо́нд |
трансазо́нды |
| Р. |
трансазо́нда |
трансазо́ндаў |
| Д. |
трансазо́нду |
трансазо́ндам |
| В. |
трансазо́нд |
трансазо́нды |
| Т. |
трансазо́ндам |
трансазо́ндамі |
| М. |
трансазо́ндзе |
трансазо́ндах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трансакія́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трансакія́нскі |
трансакія́нская |
трансакія́нскае |
трансакія́нскія |
| Р. |
трансакія́нскага |
трансакія́нскай
трансакія́нскае |
трансакія́нскага |
трансакія́нскіх |
| Д. |
трансакія́нскаму |
трансакія́нскай |
трансакія́нскаму |
трансакія́нскім |
| В. |
трансакія́нскі (неадуш.)
трансакія́нскага (адуш.) |
трансакія́нскую |
трансакія́нскае |
трансакія́нскія (неадуш.)
трансакія́нскіх (адуш.) |
| Т. |
трансакія́нскім |
трансакія́нскай
трансакія́нскаю |
трансакія́нскім |
трансакія́нскімі |
| М. |
трансакія́нскім |
трансакія́нскай |
трансакія́нскім |
трансакія́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.