транквіліза́тарны
прыметнік, адносны
транквіліза́тарны | транквіліза́тарная | транквіліза́тарнае | транквіліза́тарныя | |
транквіліза́тарнага | транквіліза́тарнай транквіліза́тарнае |
транквіліза́тарнага | транквіліза́тарных | |
транквіліза́тарнаму | транквіліза́тарнай | транквіліза́тарнаму | транквіліза́тарным | |
транквіліза́тарны ( транквіліза́тарнага ( |
транквіліза́тарную | транквіліза́тарнае | транквіліза́тарныя ( транквіліза́тарных ( |
|
транквіліза́тарным | транквіліза́тарнай транквіліза́тарнаю |
транквіліза́тарным | транквіліза́тарнымі | |
транквіліза́тарным | транквіліза́тарнай | транквіліза́тарным | транквіліза́тарных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)