транквіліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
транквіліза́тар | транквіліза́тары | |
транквіліза́тару | транквіліза́тараў | |
транквіліза́тару | транквіліза́тарам | |
транквіліза́тар | транквіліза́тары | |
транквіліза́тарам | транквіліза́тарамі | |
транквіліза́тары | транквіліза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)