аця́ць
‘ахапіць каго-небудзь, што-небудзь (страх ацяў душу); абсекчы што-небудзь (ацяць сучча)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атну́ |
атнё́м |
| 2-я ас. |
атне́ш |
атняце́ |
| 3-я ас. |
атне́ |
атну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аця́ў |
аця́лі |
| ж. |
аця́ла |
| н. |
аця́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
атні́ |
атні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
аця́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацячы́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ацячэ́ |
ацяку́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ацё́к |
ацяклі́ |
| ж. |
ацякла́ |
| н. |
ацякло́ |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ацё́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.