аця́ць
‘ахапіць каго-небудзь, што-небудзь (страх ацяў душу); абсекчы што-небудзь (ацяць сучча)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| атну́ | атнё́м | |
| атне́ш | атняце́ | |
| атне́ | атну́ць | |
| Прошлы час | ||
| аця́ў | аця́лі | |
| аця́ла | ||
| аця́ла | ||
| Загадны лад | ||
| атні́ | атні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аця́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)