незакля́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незакля́ты |
незакля́тая |
незакля́тае |
незакля́тыя |
| Р. |
незакля́тага |
незакля́тай незакля́тае |
незакля́тага |
незакля́тых |
| Д. |
незакля́таму |
незакля́тай |
незакля́таму |
незакля́тым |
| В. |
незакля́ты (неадуш.) незакля́тага (адуш.) |
незакля́тую |
незакля́тае |
незакля́тыя (неадуш.) незакля́тых (адуш.) |
| Т. |
незакля́тым |
незакля́тай незакля́таю |
незакля́тым |
незакля́тымі |
| М. |
незакля́тым |
незакля́тай |
незакля́тым |
незакля́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
незако́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| незако́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
незаконнанаро́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незаконнанаро́джаны |
незаконнанаро́джаная |
незаконнанаро́джанае |
незаконнанаро́джаныя |
| Р. |
незаконнанаро́джанага |
незаконнанаро́джанай незаконнанаро́джанае |
незаконнанаро́джанага |
незаконнанаро́джаных |
| Д. |
незаконнанаро́джанаму |
незаконнанаро́джанай |
незаконнанаро́джанаму |
незаконнанаро́джаным |
| В. |
незаконнанаро́джаны (неадуш.) незаконнанаро́джанага (адуш.) |
незаконнанаро́джаную |
незаконнанаро́джанае |
незаконнанаро́джаныя (неадуш.) незаконнанаро́джаных (адуш.) |
| Т. |
незаконнанаро́джаным |
незаконнанаро́джанай незаконнанаро́джанаю |
незаконнанаро́джаным |
незаконнанаро́джанымі |
| М. |
незаконнанаро́джаным |
незаконнанаро́джанай |
незаконнанаро́джаным |
незаконнанаро́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незако́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незако́ннасць |
| Р. |
незако́ннасці |
| Д. |
незако́ннасці |
| В. |
незако́ннасць |
| Т. |
незако́ннасцю |
| М. |
незако́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
незако́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
незако́нніца |
незако́нніцы |
| Р. |
незако́нніцы |
незако́нніц |
| Д. |
незако́нніцы |
незако́нніцам |
| В. |
незако́нніцу |
незако́нніц |
| Т. |
незако́нніцай незако́нніцаю |
незако́нніцамі |
| М. |
незако́нніцы |
незако́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
незако́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незако́нны |
незако́нная |
незако́ннае |
незако́нныя |
| Р. |
незако́ннага |
незако́ннай незако́ннае |
незако́ннага |
незако́нных |
| Д. |
незако́ннаму |
незако́ннай |
незако́ннаму |
незако́нным |
| В. |
незако́нны (неадуш.) незако́ннага (адуш.) |
незако́нную |
незако́ннае |
незако́нныя (неадуш.) незако́нных (адуш.) |
| Т. |
незако́нным |
незако́ннай незако́ннаю |
незако́нным |
незако́ннымі |
| М. |
незако́нным |
незако́ннай |
незако́нным |
незако́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
незако́нчанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незако́нчанасць |
| Р. |
незако́нчанасці |
| Д. |
незако́нчанасці |
| В. |
незако́нчанасць |
| Т. |
незако́нчанасцю |
| М. |
незако́нчанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
незако́нчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незако́нчаны |
незако́нчаная |
незако́нчанае |
незако́нчаныя |
| Р. |
незако́нчанага |
незако́нчанай незако́нчанае |
незако́нчанага |
незако́нчаных |
| Д. |
незако́нчанаму |
незако́нчанай |
незако́нчанаму |
незако́нчаным |
| В. |
незако́нчаны (неадуш.) незако́нчанага (адуш.) |
незако́нчаную |
незако́нчанае |
незако́нчаныя (неадуш.) незако́нчаных (адуш.) |
| Т. |
незако́нчаным |
незако́нчанай незако́нчанаю |
незако́нчаным |
незако́нчанымі |
| М. |
незако́нчаным |
незако́нчанай |
незако́нчаным |
незако́нчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.