незако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незако́нны незако́нная незако́ннае незако́нныя
Р. незако́ннага незако́ннай
незако́ннае
незако́ннага незако́нных
Д. незако́ннаму незако́ннай незако́ннаму незако́нным
В. незако́нны (неадуш.)
незако́ннага (адуш.)
незако́нную незако́ннае незако́нныя (неадуш.)
незако́нных (адуш.)
Т. незако́нным незако́ннай
незако́ннаю
незако́нным незако́ннымі
М. незако́нным незако́ннай незако́нным незако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)