Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

разры́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разры́ў разры́вы
Р. разры́ву разры́ваў
Д. разры́ву разры́вам
В. разры́ў разры́вы
Т. разры́вам разры́вамі
М. разры́ве разры́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разры́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разры́ўка разры́ўкі
Р. разры́ўкі разры́вак
Д. разры́ўцы разры́ўкам
В. разры́ўку разры́ўкі
Т. разры́ўкай
разры́ўкаю
разры́ўкамі
М. разры́ўцы разры́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Разры́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Разры́ўка
Р. Разры́ўкі
Д. Разры́ўцы
В. Разры́ўку
Т. Разры́ўкай
Разры́ўкаю
М. Разры́ўцы

разры́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. разры́ўнасць разры́ўнасці
Р. разры́ўнасці разры́ўнасцяў
разры́ўнасцей
Д. разры́ўнасці разры́ўнасцям
В. разры́ўнасць разры́ўнасці
Т. разры́ўнасцю разры́ўнасцямі
М. разры́ўнасці разры́ўнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

разрыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разрыўны́ разрыўна́я разрыўно́е разрыўны́я
Р. разрыўно́га разрыўно́й
разрыўно́е
разрыўно́га разрыўны́х
Д. разрыўно́му разрыўно́й разрыўно́му разрыўны́м
В. разрыўны́ (неадуш.)
разрыўно́га (адуш.)
разрыўну́ю разрыўно́е разрыўны́я (неадуш.)
разрыўны́х (адуш.)
Т. разрыўны́м разрыўно́й
разрыўно́ю
разрыўны́м разрыўны́мі
М. разрыўны́м разрыўно́й разрыўны́м разрыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разры́хленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. разры́хленасць
Р. разры́хленасці
Д. разры́хленасці
В. разры́хленасць
Т. разры́хленасцю
М. разры́хленасці

Крыніцы: piskunou2012.

разры́хленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разры́хленне
Р. разры́хлення
Д. разры́хленню
В. разры́хленне
Т. разры́хленнем
М. разры́хленні

Крыніцы: piskunou2012.

разрыхле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разрыхле́нне
Р. разрыхле́ння
Д. разрыхле́нню
В. разрыхле́нне
Т. разрыхле́ннем
М. разрыхле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разры́хлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разры́хлены разры́хленая разры́хленае разры́хленыя
Р. разры́хленага разры́хленай
разры́хленае
разры́хленага разры́хленых
Д. разры́хленаму разры́хленай разры́хленаму разры́хленым
В. разры́хлены (неадуш.)
разры́хленага (адуш.)
разры́хленую разры́хленае разры́хленыя (неадуш.)
разры́хленых (адуш.)
Т. разры́хленым разры́хленай
разры́хленаю
разры́хленым разры́хленымі
М. разры́хленым разры́хленай разры́хленым разры́хленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

разры́хлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разры́хлены разры́хленая разры́хленае разры́хленыя
Р. разры́хленага разры́хленай
разры́хленае
разры́хленага разры́хленых
Д. разры́хленаму разры́хленай разры́хленаму разры́хленым
В. разры́хлены (неадуш.)
разры́хленага (адуш.)
разры́хленую разры́хленае разры́хленыя (неадуш.)
разры́хленых (адуш.)
Т. разры́хленым разры́хленай
разры́хленаю
разры́хленым разры́хленымі
М. разры́хленым разры́хленай разры́хленым разры́хленых

Кароткая форма: разры́хлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.