разрыўны́
прыметнік, адносны
| разрыўны́ | разрыўна́я | разрыўно́е | разрыўны́я | |
| разрыўно́га | разрыўно́й разрыўно́е |
разрыўно́га | разрыўны́х | |
| разрыўно́му | разрыўно́й | разрыўно́му | разрыўны́м | |
| разрыўны́ ( разрыўно́га ( |
разрыўну́ю | разрыўно́е | разрыўны́я ( разрыўны́х ( |
|
| разрыўны́м | разрыўно́й разрыўно́ю |
разрыўны́м | разрыўны́мі | |
| разрыўны́м | разрыўно́й | разрыўны́м | разрыўны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)