Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

Чарне́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарне́йкі
Р. Чарне́ек
Чарне́йкаў
Д. Чарне́йкам
В. Чарне́йкі
Т. Чарне́йкамі
М. Чарне́йках

чарне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарне́йшы чарне́йшая чарне́йшае чарне́йшыя
Р. чарне́йшага чарне́йшай
чарне́йшае		 чарне́йшага чарне́йшых
Д. чарне́йшаму чарне́йшай чарне́йшаму чарне́йшым
В. чарне́йшы (неадуш.)
чарне́йшага (адуш.)		 чарне́йшую чарне́йшае чарне́йшыя (неадуш.)
чарне́йшых (адуш.)
Т. чарне́йшым чарне́йшай
чарне́йшаю		 чарне́йшым чарне́йшымі
М. чарне́йшым чарне́йшай чарне́йшым чарне́йшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чарне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чарне́нне
Р. чарне́ння
Д. чарне́нню
В. чарне́нне
Т. чарне́ннем
М. чарне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарне́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарне́нны чарне́нная чарне́ннае чарне́нныя
Р. чарне́ннага чарне́ннай
чарне́ннае		 чарне́ннага чарне́нных
Д. чарне́ннаму чарне́ннай чарне́ннаму чарне́нным
В. чарне́нны (неадуш.)
чарне́ннага (адуш.)		 чарне́нную чарне́ннае чарне́нныя (неадуш.)
чарне́нных (адуш.)
Т. чарне́нным чарне́ннай
чарне́ннаю		 чарне́нным чарне́ннымі
М. чарне́нным чарне́ннай чарне́нным чарне́нных

Крыніцы: piskunou2012.

чарне́нькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарне́нькі чарне́нькая чарне́нькае чарне́нькія
Р. чарне́нькага чарне́нькай
чарне́нькае		 чарне́нькага чарне́нькіх
Д. чарне́нькаму чарне́нькай чарне́нькаму чарне́нькім
В. чарне́нькі (неадуш.)
чарне́нькага (адуш.)		 чарне́нькую чарне́нькае чарне́нькія (неадуш.)
чарне́нькіх (адуш.)
Т. чарне́нькім чарне́нькай
чарне́нькаю		 чарне́нькім чарне́нькімі
М. чарне́нькім чарне́нькай чарне́нькім чарне́нькіх

Крыніцы: piskunou2012.

чарне́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарне́ц чарняцы́
Р. чарняца́ чарняцо́ў
Д. чарняцу́ чарняца́м
В. чарняца́ чарняцо́ў
Т. чарняцо́м чарняца́мі
М. чарняцу́ чарняца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чарне́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Чарне́цкае
Р. Чарне́цкага
Д. Чарне́цкаму
В. Чарне́цкае
Т. Чарне́цкім
М. Чарне́цкім

чарне́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чарне́цтва
Р. чарне́цтва
Д. чарне́цтву
В. чарне́цтва
Т. чарне́цтвам
М. чарне́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

чарне́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. чарне́ецца чарне́юцца
Прошлы час
м. чарне́ўся чарне́ліся
ж. чарне́лася
н. чарне́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час чарне́ючыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чарне́ю чарне́ем
2-я ас. чарне́еш чарне́еце
3-я ас. чарне́е чарне́юць
Прошлы час
м. чарне́ў чарне́лі
ж. чарне́ла
н. чарне́ла
Загадны лад
2-я ас. чарне́й чарне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чарне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.