мара́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мара́лавы |
мара́лавая |
мара́лавае |
мара́лавыя |
| Р. |
мара́лавага |
мара́лавай мара́лавае |
мара́лавага |
мара́лавых |
| Д. |
мара́лаваму |
мара́лавай |
мара́лаваму |
мара́лавым |
| В. |
мара́лавы (неадуш.) мара́лавага (адуш.) |
мара́лавую |
мара́лавае |
мара́лавыя (неадуш.) мара́лавых (адуш.) |
| Т. |
мара́лавым |
мара́лавай мара́лаваю |
мара́лавым |
мара́лавымі |
| М. |
мара́лавым |
мара́лавай |
мара́лавым |
мара́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маралагадо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маралагадо́вец |
маралагадо́ўцы |
| Р. |
маралагадо́ўца |
маралагадо́ўцаў |
| Д. |
маралагадо́ўцу |
маралагадо́ўцам |
| В. |
маралагадо́ўца |
маралагадо́ўцаў |
| Т. |
маралагадо́ўцам |
маралагадо́ўцамі |
| М. |
маралагадо́ўцу |
маралагадо́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
маралагадо́ўля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
маралагадо́ўля |
| Р. |
маралагадо́ўлі |
| Д. |
маралагадо́ўлі |
| В. |
маралагадо́ўлю |
| Т. |
маралагадо́ўляй маралагадо́ўляю |
| М. |
маралагадо́ўлі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
маралагадо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маралагадо́ўчы |
маралагадо́ўчая |
маралагадо́ўчае |
маралагадо́ўчыя |
| Р. |
маралагадо́ўчага |
маралагадо́ўчай маралагадо́ўчае |
маралагадо́ўчага |
маралагадо́ўчых |
| Д. |
маралагадо́ўчаму |
маралагадо́ўчай |
маралагадо́ўчаму |
маралагадо́ўчым |
| В. |
маралагадо́ўчы (неадуш.) маралагадо́ўчага (адуш.) |
маралагадо́ўчую |
маралагадо́ўчае |
маралагадо́ўчыя (неадуш.) маралагадо́ўчых (адуш.) |
| Т. |
маралагадо́ўчым |
маралагадо́ўчай маралагадо́ўчаю |
маралагадо́ўчым |
маралагадо́ўчымі |
| М. |
маралагадо́ўчым |
маралагадо́ўчай |
маралагадо́ўчым |
маралагадо́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Маралё́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Маралё́ўка |
| Р. |
Маралё́ўкі |
| Д. |
Маралё́ўцы |
| В. |
Маралё́ўку |
| Т. |
Маралё́ўкай Маралё́ўкаю |
| М. |
Маралё́ўцы |
маралізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
маралізава́нне |
| Р. |
маралізава́ння |
| Д. |
маралізава́нню |
| В. |
маралізава́нне |
| Т. |
маралізава́ннем |
| М. |
маралізава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маралізава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
маралізу́ю |
маралізу́ем |
| 2-я ас. |
маралізу́еш |
маралізу́еце |
| 3-я ас. |
маралізу́е |
маралізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
маралізава́ў |
маралізава́лі |
| ж. |
маралізава́ла |
| н. |
маралізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
маралізу́й |
маралізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
маралізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мараліза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мараліза́тар |
мараліза́тары |
| Р. |
мараліза́тара |
мараліза́тараў |
| Д. |
мараліза́тару |
мараліза́тарам |
| В. |
мараліза́тара |
мараліза́тараў |
| Т. |
мараліза́тарам |
мараліза́тарамі |
| М. |
мараліза́тару |
мараліза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
мараліза́тарскі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мараліза́тарскі |
мараліза́тарская |
мараліза́тарскае |
мараліза́тарскія |
| Р. |
мараліза́тарскага |
мараліза́тарскай мараліза́тарскае |
мараліза́тарскага |
мараліза́тарскіх |
| Д. |
мараліза́тарскаму |
мараліза́тарскай |
мараліза́тарскаму |
мараліза́тарскім |
| В. |
мараліза́тарскі (неадуш.) мараліза́тарскага (адуш.) |
мараліза́тарскую |
мараліза́тарскае |
мараліза́тарскія (неадуш.) мараліза́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскай мараліза́тарскаю |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскімі |
| М. |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскай |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мараліза́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мараліза́тарскі |
мараліза́тарская |
мараліза́тарскае |
мараліза́тарскія |
| Р. |
мараліза́тарскага |
мараліза́тарскай мараліза́тарскае |
мараліза́тарскага |
мараліза́тарскіх |
| Д. |
мараліза́тарскаму |
мараліза́тарскай |
мараліза́тарскаму |
мараліза́тарскім |
| В. |
мараліза́тарскі (неадуш.) мараліза́тарскага (адуш.) |
мараліза́тарскую |
мараліза́тарскае |
мараліза́тарскія (неадуш.) мараліза́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскай мараліза́тарскаю |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскімі |
| М. |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскай |
мараліза́тарскім |
мараліза́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.