маралагадо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
маралагадо́вец | маралагадо́ўцы | |
маралагадо́ўца | маралагадо́ўцаў | |
маралагадо́ўцу | маралагадо́ўцам | |
маралагадо́ўца | маралагадо́ўцаў | |
маралагадо́ўцам | маралагадо́ўцамі | |
маралагадо́ўцу | маралагадо́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)