маралагадо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маралагадо́ўчы маралагадо́ўчая маралагадо́ўчае маралагадо́ўчыя
Р. маралагадо́ўчага маралагадо́ўчай
маралагадо́ўчае		 маралагадо́ўчага маралагадо́ўчых
Д. маралагадо́ўчаму маралагадо́ўчай маралагадо́ўчаму маралагадо́ўчым
В. маралагадо́ўчы (неадуш.)
маралагадо́ўчага (адуш.)		 маралагадо́ўчую маралагадо́ўчае маралагадо́ўчыя (неадуш.)
маралагадо́ўчых (адуш.)
Т. маралагадо́ўчым маралагадо́ўчай
маралагадо́ўчаю		 маралагадо́ўчым маралагадо́ўчымі
М. маралагадо́ўчым маралагадо́ўчай маралагадо́ўчым маралагадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)