Verbum

анлайнавы слоўнік

це́пліць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

цеплыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цеплюкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Цеплякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

це́пнуць

‘паціснуць плячыма’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Цепяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

цепяткі́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цепяткі́	цепятка́я	цепятко́е	цепяткі́я
Р.	цепятко́га	цепятко́й цепятко́е	цепятко́га	цепяткі́х
Д.	цепятко́му	цепятко́й	цепятко́му	цепяткі́м
В.	цепяткі́ (неадуш.) цепятко́га (адуш.)	цепятку́ю	цепятко́е	цепяткі́я (неадуш.) цепяткі́х (адуш.)
Т.	цепяткі́м	цепятко́й цепятко́ю	цепяткі́м	цепяткі́мі
М.	цепяткі́м	цепятко́й	цепяткі́м	цепяткі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Це́рабаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Церабе́еўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Церабе́йнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне