Цепяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цепяне́ц
Р. Цепянца́
Д. Цепянцу́
В. Цепяне́ц
Т. Цепянцо́м
М. Цепянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)