Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

спрухня́віць

‘згнаіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрухня́ўлю спрухня́вім
2-я ас. спрухня́віш спрухня́віце
3-я ас. спрухня́віць спрухня́вяць
Прошлы час
м. спрухня́віў спрухня́вілі
ж. спрухня́віла
н. спрухня́віла
Загадны лад
2-я ас. спрухня́ў спрухня́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрухня́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

спру́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спру́чуся спру́цімся
2-я ас. спру́цішся спру́ціцеся
3-я ас. спру́ціцца спру́цяцца
Прошлы час
м. спру́ціўся спру́ціліся
ж. спру́цілася
н. спру́цілася
Загадны лад
2-я ас. спру́цься спру́цьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спру́ціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

спруцяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спруцяне́лы спруцяне́лая спруцяне́лае спруцяне́лыя
Р. спруцяне́лага спруцяне́лай
спруцяне́лае
спруцяне́лага спруцяне́лых
Д. спруцяне́ламу спруцяне́лай спруцяне́ламу спруцяне́лым
В. спруцяне́лы (неадуш.)
спруцяне́лага (адуш.)
спруцяне́лую спруцяне́лае спруцяне́лыя (неадуш.)
спруцяне́лых (адуш.)
Т. спруцяне́лым спруцяне́лай
спруцяне́лаю
спруцяне́лым спруцяне́лымі
М. спруцяне́лым спруцяне́лай спруцяне́лым спруцяне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спруцяне́ю спруцяне́ем
2-я ас. спруцяне́еш спруцяне́еце
3-я ас. спруцяне́е спруцяне́юць
Прошлы час
м. спруцяне́ў спруцяне́лі
ж. спруцяне́ла
н. спруцяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час спруцяне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрыватызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрыватызу́ю спрыватызу́ем
2-я ас. спрыватызу́еш спрыватызу́еце
3-я ас. спрыватызу́е спрыватызу́юць
Прошлы час
м. спрыватызава́ў спрыватызава́лі
ж. спрыватызава́ла
н. спрыватызава́ла
Загадны лад
2-я ас. спрыватызу́й спрыватызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрыватызава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

спрыві́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрыві́лены спрыві́леная спрыві́ленае спрыві́леныя
Р. спрыві́ленага спрыві́ленай
спрыві́ленае
спрыві́ленага спрыві́леных
Д. спрыві́ленаму спрыві́ленай спрыві́ленаму спрыві́леным
В. спрыві́лены (неадуш.)
спрыві́ленага (адуш.)
спрыві́леную спрыві́ленае спрыві́леныя (неадуш.)
спрыві́леных (адуш.)
Т. спрыві́леным спрыві́ленай
спрыві́ленаю
спрыві́леным спрыві́ленымі
М. спрыві́леным спрыві́ленай спрыві́леным спрыві́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спрыві́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрыві́лены спрыві́леная спрыві́ленае спрыві́леныя
Р. спрыві́ленага спрыві́ленай
спрыві́ленае
спрыві́ленага спрыві́леных
Д. спрыві́ленаму спрыві́ленай спрыві́ленаму спрыві́леным
В. спрыві́лены (неадуш.)
спрыві́ленага (адуш.)
спрыві́леную спрыві́ленае спрыві́леныя (неадуш.)
спрыві́леных (адуш.)
Т. спрыві́леным спрыві́ленай
спрыві́ленаю
спрыві́леным спрыві́ленымі
М. спрыві́леным спрыві́ленай спрыві́леным спрыві́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спрыві́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрыві́люся спрыві́лімся
2-я ас. спрыві́лішся спрыві́ліцеся
3-я ас. спрыві́ліцца спрыві́ляцца
Прошлы час
м. спрыві́ліўся спрыві́ліліся
ж. спрыві́лілася
н. спрыві́лілася
Загадны лад
2-я ас. спрыві́лься спрыві́льцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спрыві́ліўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спрыві́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрыві́лю спрыві́лім
2-я ас. спрыві́ліш спрыві́ліце
3-я ас. спрыві́ліць спрыві́ляць
Прошлы час
м. спрыві́ліў спрыві́лілі
ж. спрыві́ліла
н. спрыві́ліла
Загадны лад
2-я ас. спрыві́ль спрыві́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрыві́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спрыві́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спрыві́льванне
Р. спрыві́львання
Д. спрыві́льванню
В. спрыві́льванне
Т. спрыві́льваннем
М. спрыві́льванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.