спрухня́віць
‘згнаіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрухня́ўлю |
спрухня́вім |
2-я ас. |
спрухня́віш |
спрухня́віце |
3-я ас. |
спрухня́віць |
спрухня́вяць |
Прошлы час |
м. |
спрухня́віў |
спрухня́вілі |
ж. |
спрухня́віла |
н. |
спрухня́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрухня́ў |
спрухня́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрухня́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спру́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спру́чуся |
спру́цімся |
2-я ас. |
спру́цішся |
спру́ціцеся |
3-я ас. |
спру́ціцца |
спру́цяцца |
Прошлы час |
м. |
спру́ціўся |
спру́ціліся |
ж. |
спру́цілася |
н. |
спру́цілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спру́цься |
спру́цьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спру́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спруцяне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спруцяне́лы |
спруцяне́лая |
спруцяне́лае |
спруцяне́лыя |
Р. |
спруцяне́лага |
спруцяне́лай спруцяне́лае |
спруцяне́лага |
спруцяне́лых |
Д. |
спруцяне́ламу |
спруцяне́лай |
спруцяне́ламу |
спруцяне́лым |
В. |
спруцяне́лы (неадуш.) спруцяне́лага (адуш.) |
спруцяне́лую |
спруцяне́лае |
спруцяне́лыя (неадуш.) спруцяне́лых (адуш.) |
Т. |
спруцяне́лым |
спруцяне́лай спруцяне́лаю |
спруцяне́лым |
спруцяне́лымі |
М. |
спруцяне́лым |
спруцяне́лай |
спруцяне́лым |
спруцяне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спруцяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спруцяне́ю |
спруцяне́ем |
2-я ас. |
спруцяне́еш |
спруцяне́еце |
3-я ас. |
спруцяне́е |
спруцяне́юць |
Прошлы час |
м. |
спруцяне́ў |
спруцяне́лі |
ж. |
спруцяне́ла |
н. |
спруцяне́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спруцяне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрыватызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрыватызу́ю |
спрыватызу́ем |
2-я ас. |
спрыватызу́еш |
спрыватызу́еце |
3-я ас. |
спрыватызу́е |
спрыватызу́юць |
Прошлы час |
м. |
спрыватызава́ў |
спрыватызава́лі |
ж. |
спрыватызава́ла |
н. |
спрыватызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрыватызу́й |
спрыватызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрыватызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрыві́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрыві́лены |
спрыві́леная |
спрыві́ленае |
спрыві́леныя |
Р. |
спрыві́ленага |
спрыві́ленай спрыві́ленае |
спрыві́ленага |
спрыві́леных |
Д. |
спрыві́ленаму |
спрыві́ленай |
спрыві́ленаму |
спрыві́леным |
В. |
спрыві́лены (неадуш.) спрыві́ленага (адуш.) |
спрыві́леную |
спрыві́ленае |
спрыві́леныя (неадуш.) спрыві́леных (адуш.) |
Т. |
спрыві́леным |
спрыві́ленай спрыві́ленаю |
спрыві́леным |
спрыві́ленымі |
М. |
спрыві́леным |
спрыві́ленай |
спрыві́леным |
спрыві́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрыві́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрыві́лены |
спрыві́леная |
спрыві́ленае |
спрыві́леныя |
Р. |
спрыві́ленага |
спрыві́ленай спрыві́ленае |
спрыві́ленага |
спрыві́леных |
Д. |
спрыві́ленаму |
спрыві́ленай |
спрыві́ленаму |
спрыві́леным |
В. |
спрыві́лены (неадуш.) спрыві́ленага (адуш.) |
спрыві́леную |
спрыві́ленае |
спрыві́леныя (неадуш.) спрыві́леных (адуш.) |
Т. |
спрыві́леным |
спрыві́ленай спрыві́ленаю |
спрыві́леным |
спрыві́ленымі |
М. |
спрыві́леным |
спрыві́ленай |
спрыві́леным |
спрыві́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрыві́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрыві́люся |
спрыві́лімся |
2-я ас. |
спрыві́лішся |
спрыві́ліцеся |
3-я ас. |
спрыві́ліцца |
спрыві́ляцца |
Прошлы час |
м. |
спрыві́ліўся |
спрыві́ліліся |
ж. |
спрыві́лілася |
н. |
спрыві́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрыві́лься |
спрыві́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрыві́ліўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрыві́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрыві́лю |
спрыві́лім |
2-я ас. |
спрыві́ліш |
спрыві́ліце |
3-я ас. |
спрыві́ліць |
спрыві́ляць |
Прошлы час |
м. |
спрыві́ліў |
спрыві́лілі |
ж. |
спрыві́ліла |
н. |
спрыві́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрыві́ль |
спрыві́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрыві́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрыві́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спрыві́льванне |
Р. |
спрыві́львання |
Д. |
спрыві́льванню |
В. |
спрыві́льванне |
Т. |
спрыві́льваннем |
М. |
спрыві́льванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.