спрыві́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спрыві́льванне
Р. спрыві́львання
Д. спрыві́льванню
В. спрыві́льванне
Т. спрыві́льваннем
М. спрыві́льванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)