спрухня́віць
‘згнаіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спрухня́ўлю | спрухня́вім | |
| спрухня́віш | спрухня́віце | |
| спрухня́віць | спрухня́вяць | |
| Прошлы час | ||
| спрухня́віў | спрухня́вілі | |
| спрухня́віла | ||
| спрухня́віла | ||
| Загадны лад | ||
| спрухня́ў | спрухня́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спрухня́віўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)