спруцяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
спруцяне́ю | спруцяне́ем | |
спруцяне́еш | спруцяне́еце | |
спруцяне́е | спруцяне́юць | |
Прошлы час | ||
спруцяне́ў | спруцяне́лі | |
спруцяне́ла | ||
спруцяне́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
спруцяне́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)