раскармі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскармлю́ |
раско́рмім |
2-я ас. |
раско́рміш |
раско́рміце |
3-я ас. |
раско́рміць |
раско́рмяць |
Прошлы час |
м. |
раскармі́ў |
раскармі́лі |
ж. |
раскармі́ла |
н. |
раскармі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскармі́ |
раскармі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскармі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскарпа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскарпа́ны |
раскарпа́ная |
раскарпа́нае |
раскарпа́ныя |
Р. |
раскарпа́нага |
раскарпа́най раскарпа́нае |
раскарпа́нага |
раскарпа́ных |
Д. |
раскарпа́наму |
раскарпа́най |
раскарпа́наму |
раскарпа́ным |
В. |
раскарпа́ны (неадуш.) раскарпа́нага (адуш.) |
раскарпа́ную |
раскарпа́нае |
раскарпа́ныя (неадуш.) раскарпа́ных (адуш.) |
Т. |
раскарпа́ным |
раскарпа́най раскарпа́наю |
раскарпа́ным |
раскарпа́нымі |
М. |
раскарпа́ным |
раскарпа́най |
раскарпа́ным |
раскарпа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскарпа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскарпа́ны |
раскарпа́ная |
раскарпа́нае |
раскарпа́ныя |
Р. |
раскарпа́нага |
раскарпа́най раскарпа́нае |
раскарпа́нага |
раскарпа́ных |
Д. |
раскарпа́наму |
раскарпа́най |
раскарпа́наму |
раскарпа́ным |
В. |
раскарпа́ны (неадуш.) раскарпа́нага (адуш.) |
раскарпа́ную |
раскарпа́нае |
раскарпа́ныя (неадуш.) раскарпа́ных (адуш.) |
Т. |
раскарпа́ным |
раскарпа́най раскарпа́наю |
раскарпа́ным |
раскарпа́нымі |
М. |
раскарпа́ным |
раскарпа́най |
раскарпа́ным |
раскарпа́ных |
Кароткая форма: раскарпа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскарпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскарпа́ю |
раскарпа́ем |
2-я ас. |
раскарпа́еш |
раскарпа́еце |
3-я ас. |
раскарпа́е |
раскарпа́юць |
Прошлы час |
м. |
раскарпа́ў |
раскарпа́лі |
ж. |
раскарпа́ла |
н. |
раскарпа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскарпа́й |
раскарпа́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскарпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскарчава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскарчава́ны |
раскарчава́ная |
раскарчава́нае |
раскарчава́ныя |
Р. |
раскарчава́нага |
раскарчава́най раскарчава́нае |
раскарчава́нага |
раскарчава́ных |
Д. |
раскарчава́наму |
раскарчава́най |
раскарчава́наму |
раскарчава́ным |
В. |
раскарчава́ны (неадуш.) раскарчава́нага (адуш.) |
раскарчава́ную |
раскарчава́нае |
раскарчава́ныя (неадуш.) раскарчава́ных (адуш.) |
Т. |
раскарчава́ным |
раскарчава́най раскарчава́наю |
раскарчава́ным |
раскарчава́нымі |
М. |
раскарчава́ным |
раскарчава́най |
раскарчава́ным |
раскарчава́ных |
Кароткая форма: раскарчава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскарчава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскарчу́ю |
раскарчу́ем |
2-я ас. |
раскарчу́еш |
раскарчу́еце |
3-я ас. |
раскарчу́е |
раскарчу́юць |
Прошлы час |
м. |
раскарчава́ў |
раскарчава́лі |
ж. |
раскарчава́ла |
н. |
раскарчава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскарчу́й |
раскарчу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскарчава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскарчо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскарчо́ваны |
раскарчо́ваная |
раскарчо́ванае |
раскарчо́ваныя |
Р. |
раскарчо́ванага |
раскарчо́ванай раскарчо́ванае |
раскарчо́ванага |
раскарчо́ваных |
Д. |
раскарчо́ванаму |
раскарчо́ванай |
раскарчо́ванаму |
раскарчо́ваным |
В. |
раскарчо́ваны раскарчо́ванага |
раскарчо́ваную |
раскарчо́ванае |
раскарчо́ваныя раскарчо́ваных |
Т. |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ванай раскарчо́ванаю |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ванымі |
М. |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ванай |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
раскарчо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскарчо́ваны |
раскарчо́ваная |
раскарчо́ванае |
раскарчо́ваныя |
Р. |
раскарчо́ванага |
раскарчо́ванай раскарчо́ванае |
раскарчо́ванага |
раскарчо́ваных |
Д. |
раскарчо́ванаму |
раскарчо́ванай |
раскарчо́ванаму |
раскарчо́ваным |
В. |
раскарчо́ваны раскарчо́ванага |
раскарчо́ваную |
раскарчо́ванае |
раскарчо́ваныя раскарчо́ваных |
Т. |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ванай раскарчо́ванаю |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ванымі |
М. |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ванай |
раскарчо́ваным |
раскарчо́ваных |
Кароткая форма: раскарчо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
раскарчо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
раскарчо́ўванне |
Р. |
раскарчо́ўвання |
Д. |
раскарчо́ўванню |
В. |
раскарчо́ўванне |
Т. |
раскарчо́ўваннем |
М. |
раскарчо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.