раскарчо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раскарчо́ўванне | |
| раскарчо́ўвання | |
| раскарчо́ўванню | |
| раскарчо́ўванне | |
| раскарчо́ўваннем | |
| раскарчо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)