Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зне́марасціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зне́марашчуся зне́марасцімся
2-я ас. зне́марасцішся зне́марасціцеся
3-я ас. зне́марасціцца зне́марасцяцца
Прошлы час
м. зне́марасціўся зне́марасціліся
ж. зне́марасцілася
н. зне́марасцілася
Загадны лад
2-я ас. зне́марасціся зне́марасціцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зне́марасціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

зне́марасціць

‘пасяліць у кім-небудзь нярадаснае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зне́марашчу зне́марасцім
2-я ас. зне́марасціш зне́марасціце
3-я ас. зне́марасціць зне́марасцяць
Прошлы час
м. зне́марасціў зне́марасцілі
ж. зне́марасціла
н. зне́марасціла
Загадны лад
2-я ас. зне́марасці зне́марасціце
Дзеепрыслоўе
прош. час зне́марасціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зне́марашчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зне́марашчаны зне́марашчаная зне́марашчанае зне́марашчаныя
Р. зне́марашчанага зне́марашчанай
зне́марашчанае
зне́марашчанага зне́марашчаных
Д. зне́марашчанаму зне́марашчанай зне́марашчанаму зне́марашчаным
В. зне́марашчаны (неадуш.)
зне́марашчанага (адуш.)
зне́марашчаную зне́марашчанае зне́марашчаныя (неадуш.)
зне́марашчаных (адуш.)
Т. зне́марашчаным зне́марашчанай
зне́марашчанаю
зне́марашчаным зне́марашчанымі
М. зне́марашчаным зне́марашчанай зне́марашчаным зне́марашчаных

Крыніцы: piskunou2012.

зненаві́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́джаны зненаві́джаная зненаві́джанае зненаві́джаныя
Р. зненаві́джанага зненаві́джанай
зненаві́джанае
зненаві́джанага зненаві́джаных
Д. зненаві́джанаму зненаві́джанай зненаві́джанаму зненаві́джаным
В. зненаві́джаны (неадуш.)
зненаві́джанага (адуш.)
зненаві́джаную зненаві́джанае зненаві́джаныя (неадуш.)
зненаві́джаных (адуш.)
Т. зненаві́джаным зненаві́джанай
зненаві́джанаю
зненаві́джаным зненаві́джанымі
М. зненаві́джаным зненаві́джанай зненаві́джаным зненаві́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

зненаві́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́джаны зненаві́джаная зненаві́джанае зненаві́джаныя
Р. зненаві́джанага зненаві́джанай
зненаві́джанае
зненаві́джанага зненаві́джаных
Д. зненаві́джанаму зненаві́джанай зненаві́джанаму зненаві́джаным
В. зненаві́джаны (неадуш.)
зненаві́джанага (адуш.)
зненаві́джаную зненаві́джанае зненаві́джаныя (неадуш.)
зненаві́джаных (адуш.)
Т. зненаві́джаным зненаві́джанай
зненаві́джанаю
зненаві́джаным зненаві́джанымі
М. зненаві́джаным зненаві́джанай зненаві́джаным зненаві́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

зненаві́дзець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зненаві́джу зненаві́дзім
2-я ас. зненаві́дзіш зненаві́дзіце
3-я ас. зненаві́дзіць зненаві́дзяць
Прошлы час
м. зненаві́дзеў зненаві́дзелі
ж. зненаві́дзела
н. зненаві́дзела
Дзеепрыслоўе
прош. час зненаві́дзеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зненаві́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зненаві́днасць
Р. зненаві́днасці
Д. зненаві́днасці
В. зненаві́днасць
Т. зненаві́днасцю
М. зненаві́днасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

зненаві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́дны зненаві́дная зненаві́днае зненаві́дныя
Р. зненаві́днага зненаві́днай
зненаві́днае
зненаві́днага зненаві́дных
Д. зненаві́днаму зненаві́днай зненаві́днаму зненаві́дным
В. зненаві́дны (неадуш.)
зненаві́днага (адуш.)
зненаві́дную зненаві́днае зненаві́дныя (неадуш.)
зненаві́дных (адуш.)
Т. зненаві́дным зненаві́днай
зненаві́днаю
зненаві́дным зненаві́днымі
М. зненаві́дным зненаві́днай зненаві́дным зненаві́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зненаві́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́сны зненаві́сная зненаві́снае зненаві́сныя
Р. зненаві́снага зненаві́снай
зненаві́снае
зненаві́снага зненаві́сных
Д. зненаві́снаму зненаві́снай зненаві́снаму зненаві́сным
В. зненаві́сны (неадуш.)
зненаві́снага (адуш.)
зненаві́сную зненаві́снае зненаві́сныя (неадуш.)
зненаві́сных (адуш.)
Т. зненаві́сным зненаві́снай
зненаві́снаю
зненаві́сным зненаві́снымі
М. зненаві́сным зненаві́снай зненаві́сным зненаві́сных

Крыніцы: piskunou2012.

знепако́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знепако́ены знепако́еная знепако́енае знепако́еныя
Р. знепако́енага знепако́енай
знепако́енае
знепако́енага знепако́еных
Д. знепако́енаму знепако́енай знепако́енаму знепако́еным
В. знепако́ены (неадуш.)
знепако́енага (адуш.)
знепако́еную знепако́енае знепако́еныя (неадуш.)
знепако́еных (адуш.)
Т. знепако́еным знепако́енай
знепако́енаю
знепако́еным знепако́енымі
М. знепако́еным знепако́енай знепако́еным знепако́еных

Крыніцы: piskunou2012.